Tam ''Bilgisayar'ın başında çürüme'meyi, torunlarımı kucağıma aldıktan sonra ölmeyi nasip et bana Allah'ım'' gibi saçma-saçma söylenirken telefon çaldı, arayan her zamanki gibi Funda'ydı ''Aleksandrov Rus kızılordu korosu ve dans topluluğu konserine gidiyoruz, hazırlan, 20 dk içinde çıkıyoruz'' diyip kapattı. Saçlarım karman çorman, üstümde pijama, karnım zil çalıyor, gözlerimden uyku akıyor.. Kala kaldım salonun ortasında.
''Ne işim olur benim abicim koro'da moro'da'' diye söylenirken 15dk geçti ve ben hala bilgisayarın başındaydım. Fırladım koltuktan direk banyo'ya. Sonra kıyafet mıyafet derken.. Neyse, çıktık yola.
Konser'de benim çok eskiden gittiğim dans okulunda'ydı. Okadar değişmiş ki.. Eskiden kocaman ve bom boş bir okul'du, up uzun koridor'da tek bir süs bile yoktu, sadece dans odalarına giden kapılar. Korku film çekimleri için yapılmış bir okuldu sanki. Çok özledim o zamanları. Zaten dans'ı bıraktığım güne lanet olsun, bırakmasaydım ne güzel bi fiziğim olacaktı şimdi.
Yerlerimize geçtik, tam konser başladı o sırada. Beni bi uyku bastı bi uyku Allah! dedim. Gözler'im gitmiş zaten, tam başımı Funda'nın omzuna koyup uyuyacaktım ki bi baktım Funda çoktan gitmiş, kafası benim omzumda. Neyse dinlemeye başladım koro'yu - okadar çok insan'dan oluşuyor ki, nasıl yönetiyorlar o koro'yu hala anlamış değilim. Dans gösterileri de ayrı güzeldi ama sıkıcıydı işte, aldım telefon'da oyun oynamaya başladım çaresizlikten. Funda gözlerini açmış bana ''Yonca, biz 2011'deyiz di mi?'' diye soru sordu, ''2025'teyiz bir daha unutma rezil olursun'' dedim ve kart oyunuma devam ettim.
Konser bittiğinde zar zor çıktık oradan, esneye-esneye. Site'ye döndüğümüzde piknik vardı bahçede. Bir güzel yemek yedik ve günün acısını çıkardım o yemeklerden.
Sıkıcı bir günün sıkıcı fotoğrafları :
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder